Toen ik gisteren Louis van school ging halen begon ik het standaard gesprek van hoe het op school was vandaag. Zijn normale antwoord is dan “Ik weet het niet”, maar gisteren was er een ander scenario:
mama: hoe was het op school vandaag?
Louis: ik heb een vreselijke dag gehad
???
mama: een vreselijke dag? Hoezo? Wat is er dan gebeurd?
Louis: dat wil ik niet zeggen?
mama: waarom niet?
Louis: dat mag ik niet zeggen.
mama: Louietje, je weet toch dat je alles mag zeggen tegen mama, zelfs als mensen zeggen dat dat niet zou mogen. Als je niet meer alles tegen mama zou mogen zeggen dan zou je ongelukkig kunnen worden.
Louis: Wat is ongelukkig?
…
Ondertussen weet ik nog steeds niet waarom zijn dag zo “vreselijk” was en het werd echt met veel serieusiteit en een beetje verdriet gezegd. Maar eens in de auto leek hij het al vergeten. Misschien komt de aap een dezer dagen nog uit de mouw, maar van Louis verwacht ik dat niet echt. Volgende week eens bij zijn juf informeren, ge weet maar nooit.
PS: dat “ongelukkig” heb ik dan wel uitgelegd hoor, of tenminste toch geprobeerd