Ik had het al geschreven: met deze zwangerschap krijg ik alle mogelijke “nadelen” van het zwanger zijn, daar waar de vorige drie zo goed als volledig probleemloos waren.
Eén pijn weg en een ander in de plaats. ’t Is een straatje zonder eind.
Gisteren bij zus-lief geweest voor mijn stijve schouder en rug en haar mirakelhandjes hebben heel goed gewerkt: niets meer van pijn. Ik kan opnieuw probleemloos ademen en slapen zonder pijn.
Edoch, daar vertrokken met pijn aan de verbinding tussen mijn benen en lies en deze ochtend was het alleen maar erger. Ik kan nu amper lopen. Een geluk dat op de fiets rijden een andere beweging is die duidelijk minder pijnlijk is (eigenlijk pijnloos) of ik had deze ochtend rechtsomkeer gemaakt naar huis. Ik probeer het lopen dus zoveel mogelijk te vermijden (voordeel van een bureaujob) maar jammer genoeg moet ik regelmatig naar de printer hobbelen.
Het is geen zicht. Nog erger dan een oud vrouwtje van over de 100.
Enfin, vanavond oefeningen doen en hopen dat het gauw over gaat. Fingers crossed.
Een onderrug massage van Michel? Bij Trien helpt dat meestal wel een beetje.
heeft dat niet alles te maken met de voorbereiding van het bekken op de geboorte? Ik heb me laten wijsmaken dat de ligamenten die het bekken zijn stevigheid geven in de laatste maanden gaan ‘lossen’ zodat de bevalling vlotter verloopt. Had mijn vrouw ook telkens last van…
Sympathiek van Trien dat ze vindt dat mijn onderrugmassages meestal helpen. Graag gedaan.
@ barre; blijkbaar zou dat effectief met de voorbereiding op de geboorte en zo te maken hebben, maar voor mij is dit de eerste keer en het maakt het er niet minder pijnlijk om, jammer genoeg
@ inferis: Michel en massages … twee begrippen die jammer genoeg niet samen gaan 🙁