Niet iedereen kan dat zeggen, maar ik wel, en wel degelijk uit de grond van mijn hart.
Altijd die schoonmoeder moppen. Het tegendeel mag ook wel eens gezegd, nee geschreeuwd worden.
Vanaf het begin kwamen we (naar mijn bescheiden mening) toch al overeen. Mamie is niet het type van jaloerse mama die haar zoon kwijt geraakt aan een andere vrouw. Eerder het type die blij is dat haar zoon een vrouw heeft gevonden (ook al zijn we niet getrouwd).
Sinds de kinderen geboren zijn is die band er alleen op verbeterd.
Ze helpt ons constant op allerlei vlakken, o.a. met de opvang van de kinderen op woensdagnamiddag, met de strijk (dank dank dank) 🙂 maar los daarvan, en veel belangrijker, staat ze altijd klaar met een luisterend oor en met raad en daad.
Vooral nu mijn eigen mama er niet meer is om bij uit te huilen (indien nodig) of een klapke te slaan worden haar schouder en oor des te meer geapprecieerd.
Ik vond dat dat ook eens mocht gezegd worden: hoera voor mijn schoonmoeder!
Ben al heel de avond aan het blozen…
Nu snap ik de vuilnisbakken en de brocolipuree ook! :-)))