Den draai

Ik ben mijnen draai langzaam maar zeker aan het vinden.

Gisteren waren alle kindjes thuis en we hadden een heel leuke dag. Vandaag waren er (in de voormiddag dan toch) nog eens twee extra en ik voelde mij er zeer goed bij.

In principe zou Zelie vandaag bij een vriendinnetje gaan spelen. Anderzijds kwam mijn vriendin B. in de voormiddag ook langs met haar zoontje en zij zou ook blijven eten.

Deze morgen krijg ik dan telefoon van de mama van Zelie’s vriendinnetje om te zeggen dat het toch wel late middag zou worden (rond 13u) wegens doktersomstandigheden en dat het vriendinnetje wel ontgoocheld was en dat hopelijk Zelie niet te ontgoocheld zou zijn. Dus stelde ik voor dat het vriendinnetje dan maar in de voormiddag bij ons moest komen en dan zou de mama, na het doktersbezoek, de twee meisjes kunnen komen halen. Zo was het opvangprobleem voor de mama ook direct opgelost.
Rond 10u werd het vriendinnetje dan gebracht en B. en haar zoontje zijn dan rond 11u toegekomen.

En alles was heel gezellig: de kinderen waren braaf aan het spelen zodat ik net het eten klaar had tegen dat B. toekwam.
We zijn dan met z’n allen naar de beenhouwer gegaan om vlees te kiezen en de (korte) wandeling was heel leuk: alle kindjes luisterden zeer goed en waren zeer braaf.

Eens Zelie en haar vriendinnetje weg waren waren het allen onze drie jongens (en Anna uiteraard) die overbleven. Jan heb ik in bed gestoken en de twee overblijvers hebben braaf naar een filmpje gekeken waardoor B. en ik ruim de tijd hadden om bij te kletsen.

Ondanks de drukte heb ik mij geen moment opgejaagd, was helemaal niet nerveus en het was een heel leuke dag.

Ik begin dus duidelijk mijn draai te vinden. Nu nog een nieuwe ochtendroutine onder de knie krijgen: één die minder dan anderhalf uur in beslag neemt. Maar daar heb ik nog de tijd voor.