Vrijdag was Louis moe. De ganse voormiddag zat hij in zijn ogen te wrijven en toen ik hem vroeg of hij moe was zei hij van ja.
Dus stelde ik hem voor om te slapen na het eten en als hij wou kon hij bij mij in bed. Louis vond dat een goed idee.
’s Middags gegeten en toen Louis gedaan had ruimde hij zijn bord weg en ging onmiddellijk naar boven. ‘Ik ga slapen’ zei hij en weg was hij.
Ik hoorde hem boven naar mijn kamer gaan, één seconde pauzeren en toen hoorde ik hem terugkomen: ‘Ik heb een beetje geslapen en nu ben ik niet meer moe’ riep hij naar beneden, ‘mag ik nu een filmpje kijken?’
De kortste slaap ter wereld zou ik zo zeggen 🙂