Gevolgen dragen

Gisterenavond waren Zelie en Louis om 22u30 nog steeds aan het spelen. Het eindigde in drama toen Zelie haar pyamabroek blijkbaar niet meer vond *don’t ask* en ze zich dus genoodzaakt zag onze hulp in te roepen.

Het resultaat was geen hulp maar twee boze ouders die dan maar zeiden dat dan maar zonder broek moest slapen en haar deken op haar leggen. Tranen en een bijna histerische huilbui had dit tot gevolg maar wij waren meedogenloos *grijns* … Niet echt want watje dat ik ben ben dus maar naar boven gegaan en heb haar toch een minuut gegeven om haar broek te zoeken.

Deze morgen waren ze relatief vroeg op, om 7u50, en de gevolgen van hun plezier van gisterenavond hebben we vandaag mogen merken. Niet aangenaam.

Zelie heeft de ganse dag haar broertjes zitten verbeteren en erop zitten vitten en Louis heeft twee hysterische huilbuien gehad voor een iets van een niets: krijsen, huilen, stampen, roepen, …

Vanavond moesten ze dus maar vroeg naar bed. Een goede voorbereiding op volgende week trouwens als school weer begint. Ik was niet thuis dus ze moesten naar papa luisteren en blijkbaar hebben ze dat niet gedaan. Om 21u heeft hij ze uit elkaar moeten halen met als resultaat blijkbaar een nieuwe hysterische bui van Louis. Niet zozeer omdat Zelie uit de kamer wegmoest maar omdat hij weer een kusje van papa wou … alsof niet luisteren een beloning waard was.

Morgen is de laatste dag dat ze nog eens kunnen “uitslapen”. Woensdag begint Zelie aan een kamp en ze moet daar om 9u zijn. De wekker zal dus mogen gezet worden om iedereen op tijd klaar en uit de deur te krijgen.

Een goed repetitie. Zo ga ik kunnen zien hoe lang het allemaal duurt en dan toepassen binnen twee weken als ik zelf ook weer aan het werk moet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *