Onze nachtrust wordt nog regelmatig onderbroken door onze lieftallige vijf maand oude dochter. Ik zeg ‘ons’ maar eigenlijk bedoel ik ‘mijn’: Michel komt er niet van wakker 🙁
Gemiddeld eet ze ’s avonds een ‘laatste’ keer tussen 19u30 en 20u, dan slaapt ze tussen de vier à zes uur, nog eens eten en dan is het tot ’s ochtends (zoals eergisterennacht). Heel af en toe komt ze na een drietal uur nog eens wakker maar dan krijgt ze haar tuut, geen eten. Dat tuutje geven kan lukken op een minuut (zoals gisterennacht) maar dat kan ook een half uur duren vooraleer ze weer inslaapt (zoals vannacht).
Een goede nachtrust zit er nog niet in dus. Ondertussen ben ik wel weer aan het werk, dus de combinatie is niet ideaal.
Vannacht kwam ze eerst wakker om 1u. Drinken gegeven, weer in slaap tot 4u10, truuk met het tuutje gedaan. Na een half uur met Anna bezig geweest te zijn, was ik eindelijk rond 4u50 net weer in slaap was gevallen toen Jan besloot om te beginnen wenen. Hup, eventjes naar boven, gesust, en terug bed binnen.
Ondertussen was het 5u15 en had ik nog een uurtje nachtrust: de wekker loopt af om 6u15.
En wat bleek om 7u? We hadden ons duidelijk overslapen. Ik kan me met de beste wil van de wereld niet herinneren dat ik de wekker gehoord heb, laat staan dat ik hem uitgezet heb.
Zo rap als tel zijn we uit bed gesprongen en in een recordtijd van 45min heb ik (juist ‘ik’: Michel vertrekt om 7u10 al naar het werk) de drie oudste kinderen uit bed gehaald, aangekleed, boekentassen gemaakt, eten gegeven (om in de auto op te eten welteverstaan) en waren de deur uit.
En Anna? Na haar halfwakker momentje werd ze wakker om 7u15. Ze is braaf gebleven terwijl ze van haar relax boven naar haar park beneden werd gebracht. Geen tijd om haar te kleden of te voeden, maar dat vond ze blijkbaar geen probleem.
Om 8u05 was ze bij de onthaalmoeder en ik vermoed dat ze uiteindelijk een vijftien minuten later haar eerste fles zal gekregen hebben sinds 1u ’s nachts.
Misschien eens proberen om haar slaapritme om te keren en haar ’s nachts te laten wenen want blijkbaar heeft ze toch niet echt honger meer…
Ik kan het mij wel nog herinneren. Maar het probleem met Anna in de kamer te hebben, is dat (a) de wekker veel te zacht staat en vooral (b) dat hij al direkt weer uit moet.
En dus ben ik afhankelijk van uw tweede of derde keer zeggen dat ik moet opstaan, om ook echt op te staan.