Eigen schuld dikke bult

Uitgaan is niet meer voor mijnen leeftijd. Of beter: uitgaan en de kinderen niet wegdoen. Want dat uitgaan zelf is eigenlijk weinig problematisch.

Zaterdag was het vrijgezellendag voor mijn nichtje An die komende zaterdag eindelijk haren vent wettelijk aan haar zal binden. Niet dat ze nu nog niet gebonden zijn: na drie kinderen zijt ge nog weinig ongebonden. Maar na al die jaren samen heeft haren vent vorig jaar eindelijk dé vraag gesteld en nu trouwen ze.

Officiëel met alles erop en eraan: wet, kerk, feest… You name it, they’ve got it 🙂

Dus moest het einde van een tijdperk ook deftig afgesloten worden en dat deden we vorige zaterdag vanaf 14u30: geen vrijgezellenavond maar een vrijgezellendag.

De afspraak was in Aalst en van daar zijn we, met een klein busje en chauffeur (dank M. voor uw opoffering :)), richting Meise gereden, dan naar Antwerpen, terug naar Gent en weer in Aalst geëindigd. An heeft (uiteraard) vanalle soorten ‘opdrachten’ moeten doen, deftig voorbereid door haar zusje en beste vriendinnen, maar we hebben vooral veel gekletst en heel wat afgelachen *jouw ogen zijn als sterren aan het heelal, flonkerend als kristal … flonkerend als kristal*

Tegen 3u30 waren we terug in Aalst en na nog een drankje heb ik het dan maar voor bekeken gehouden. Anna slaapt dan wel al (meestal) door, maar ik wou toch liever niet al te veel risico nemen. En nog een geluk want madam was daar om 5u30 en klaarwakker om 7u30.

Resultaat: een fantastische namiddag en nacht gehad, maar de gevolgen van drie uur slapen zijn er ook: hondsmoe en gisteren geen mogelijkheid gehad om te recupereren. Dan maar proberen vanavond tijdig in mijnen nest te kruipen want humeurswijze laat het ook te wensen over 🙂