Organisatie

‘k Ben er niet altijd goed in, maar ik heb zo toch mijn momenten. Zoals vorige zaterdag.

Sowieso is zaterdag de drukste dag bij ons in termen van activiteiten voor de kinderen. Het programma ziet er dan zo uit:

• 9-10.30: turnen Zelie
• tussen 9-10.30: boodschappen doen
• 10.50-12.30: tekenschool Zelie
• 11.30-12.30: turnen Louis
• 14-17: scouts Zelie

Gans de voormiddag is dat dus rondrijden en waar mogelijk spring ik dan nog even thuis binnen om vanalles te doen voor het eten, of beter: om instructies aan Michel te geven voor het eten. Aangezien zowel Louis als Zelie dan ’s middags gedaan hebben om 12.30 springt Michel dan bij (met velo) om Zelie af te halen.

Dan is het vlug, vlug alles op tafel zetten om te eten, Jan in bed steken en Zelie voeren. Daarna is het even kalm tot we Zelie weer moeten afhalen.

Zaterdag was er een planswijziging. Het zou geen scouts zijn want we hadden tickets voor het filmfestival (voor kinderen) en dus zou ik met Zelie en Louis daar naartoe gaan. Michel moest al om 12u op het festival zijn (voor iets dat totaal niets te maken had met onze tickets) en dus kon hij Zelie niet afhalen, én er moest een oplossing gevonden worden voor onze twee jongste spruiten.

Nieuwe planning: de voormiddag bleef ongeveer hetzelfde. Wijzigingen: geen boodschappen doen (wijselijk vrijdag gedaan) en in de plaats naar daarvan me geconcentreerd op het voorbereiden van het middageten (m.a.w. duidelijke instructies aan Michel gegeven), Louis afgehaald op het turnen om 12.15, langs thuis gepasseerd om alles in te laden, Zelie afgehaald en naar mamie en grandpère gereden voor het middageten: zij gingen immers op ons twee prutskens passen.

Gezien alles goed voorbereid was qua eten (alleen nog vis bakken en de rest lichtjes opwarmen) zaten we in een mum van tijd aan tafel en waren we op tijd klaar zodat ik zelf Jan nog in bed kon steken en toch nog ruim op tijd in de cinema was.

Een beetje hectisch allemaal en achteraf gezien relatief onnodig: ik had mijn mail ’s ochtends niet meer gelezen of ik had beroep kunnen doen op mijn schoonouders, maar al bij al viel het mee.

Ja, ik heb ook mijn momenten, al zijn ze zeldzaam.