Onderbroken nachten

Al twee dagen op rij is Anna ’s nachts wakker geworden.

Eergisteren begon het iets voor 2u: half wenen, neuten, protesteren. Gezien ik zelf maar om half één in bed lag hoopte ik (uiteraard) dat ze snel weer in slaap zou vallen, maar niets daarvan: Anna hield koppig vol.

Uiteindelijk uit mijn bed gestapt om te kijken wat er aan de hand was. Anna lag bovenop haar deken (ze had gelukkig haar lekker warme fleece slaapzak aan) en gezien het nogal koud was dacht ik dat dat het probleem was.

Simpele oplossing dus: Anna gewoon warm toedekken en we kunnen weer lekker verder slapen. Maar dat was dus buiten madam gerekend. Ze had mij gezien en dus was ze nog wakkerder dan ervoor en zette het op een krijsen.

Opgepakt, er even mee naar beneden en er eventjes mee op de schoot gezeten. Een oplossing die 99% van de tijd werkt. Dus na een paar minuutjes opnieuw naar boven, Anna in bed en na eerst heel luid geprotesteerd te hebben (ook normaal) viel ze stil.

Oef, dacht ik, terug in bed.

Maar neen hoor. Ipv gewoon in slaap te vallen begon het neuten, half huilen en protesteren na 5 minuten opnieuw. Weer geprobeerd het te negeren en hopen dat ze vlug in slaap zou vallen, maar niets daarvan.

Om 3u haar opnieuw uit bed gehaald en wat rook ik toen: een zeer vuile pamper. Het was eeuwen geleden dat Anna nog eens een ‘grote boodschap’ had gedaan ’s nachts en dus had ik daar de eerste keer absoluut niet op gelet. Nu kon ik er niet meer naast ruiken.

Opnieuw naar beneden, pampertje ververst en, gezien ze nu wel zeer erg wakker was, haar nog een half flesje gegeven. De fles was op één, twee, drie uit en daarna heb ik haar zonder enig protest terug in bed kunnen steken waar ze als een blok in slaap viel. Ik ook trouwens.

Gisterenavond hadden zowel Michel als ikzelf (afzonderlijk) vergadering: Michel ging luisteren in de klas van Zelie over de eerste communie, ikzelf had mijn maandelijkse vergadering van de oudervereniging.

Mijn vergadering is nogal uitgelopen en daarna zijn we samen nog iets gaan drinken met de mensen van de oudervereniging gezien er nog dingen moesten besproken worden ivm de website van de school.

Meestal loopt dat altijd goed uit maar deze keer viel het al bij al nog mee: om half één waren we thuis.

Goed moe na de vorige nacht en dus kroop ik zo snel mogelijk in mijn bed om toch nog het maximum te kunnen slapen vooraleer ik er om half zeven weer uit moest.

Opnieuw buiten Anna gerekend: om 5u besloot madam dat ze genoeg geslapen had. Klaarwakker lag ze te roepen in haar bedje tot ik haar er uiteindelijk uitgepakt heb en er even mee naar beneden gegaan ben. Haar mooi getoond dat het nog donker was, dat iedereen nog sliep en dat dat zij dus ook nog moest slapen.

Naar boven, Anna in bed en hetzelfde scenario van vorig avond herhaalde zich: heel eventjes krijsen, daarna muisstil (hoop dus dat ze in slaap viel) om dan het verdere uur afwisselend te protesteren, half te huilen en stil te zijn.

Deze keer had ik mij ervan vergewist dat er zeker niets extra in de luier zat, dus wist ik dat ik het gewoon moest (proberen) negeren. Rond kwart na zes is ze uiteindelijk in slaap gevallen … om 15 minuten later wakker gemaakt te worden door de wekker.

De vreugdes van het ouderschap zeker. Ik hoop anders van harte dat ze vannacht toch opnieuw doorslaapt.