Mijn wederhelft heeft er al iets over geschreven (meer dan iets zelfs) en er zijn dus ook al discussies over aan de gang en ik zal het hier kort maken:
- het niet dopen van onze kinderen is onze beslissing waar we 100% achter blijven staan omdat we niet geloven in God en dus onze kinderen niet kunnen opvoeden volgens het katholieke geloof … een vereiste die gesteld wordt bij de doop;
- dat ze naar een katholieke school gaan houdt niet per se in dat ze moeten gedoopt zijn en dus hun communie doen: het is geen vereiste volgens het schoolreglement hetgeen ook toelaat dat ook andersgelovigen daar school lopen;
- de opmerking als dat we, door die beslissing, onze kinderen onthouden van de belevenis van het feest, vind ik geen steek houden: de eerste communie gaat niet over een feest, maar over een godsdienstig ritueel waarbij je (opnieuw) beloften doet in dat geloof, beloften die we niet kunnen houden, dus waarom ze doen? Het feest is een bijkomstigheid, een extra, geen doel;
- de opmerking dat de kinderen, door het niet deelnemen aan de eerste communie samen met hun klasgenootjes, geschaad zouden worden begrijp ik nog minder: niet alle kinderen mogen alles, de onze ook niet. Met een degelijke uitleg aanvaarden kinderen waarom bepaalde dingen wel of niet kunnen. Dat gaat van het krijgen van een snoepje tot het plegen van misdaden (om het eens in het extreme te trekken). Ze zullen trouwens ook niet de enigen zijn in de klas die hun eerste communie niet doen;
- over religie en politiek discuteer je niet, dus: ook geen comments open op deze post 🙂