Best laid plans

Planning voor vandaag:

• opstaan, ontbijten, aankleden
• Anna haar dutje laten doen
• kinderen in auto en richting bibliotheek
• thuis eten (eigen huis: eten klaarmaken daar en opeten dus)
• Anna thuis in bed steken
• drie andere kinderen in straat laten spelen met andere kinderen uit de straat
• terwijl hogere twee puntjes gebeuren, huis verder kuisen: eerst Louis en Jan hun kamer, als Anna wakker werd, haar en Zelie hun kamer
• uitgeput van spelen en kuisen terug naar mamie
• kinderen bij mamie boterhammetjes eten
• kinderen in bed
• avondeten
• terug naar huis en verder kuisen

Praktijk: puntjes één tot zes: geen probleem. Allez, ttz., de puntjes hebben we gedaan maar er was een probleempje met onzen derden. Blijkbaar was hij moe vandaag want hij heeft eerst ’s ochtends, voor we vertrokken, een enorme huilcrisis gehad en dan opnieuw één in de bibliotheek (of all places).

Eens gegeten is Jan een beetje meer op zijn plooi gekomen en is hij vrolijk gaan spelen.

Anna lag te slapen, de drie anderen buiten, tijd voor puntje zeven. Wegens een feestje gisteren, was het gelijkvloers niet meer je dàt en dus ben ik daar eerst begonnen: alles opgeruimd, afgewassen en weggezet en overal weer een dweiltje geslaan.

Toen ik mij oppakte om boven te beginnen was het ondertussen al meer dan een uur later. Op de jongenskamer heb ik een aantal boeken kunnen verhuizen, maar toen ik opnieuw boven kwam bleek Anna wakker te zijn.

Anna is ondertussen al beter, maar nog niet helemaal tip top in orde, dus eens wakker bleef ze als klittenband aan mij hangen. Eigenlijk ook niet verwonderlijk want broers en zus waren buiten aan het spelen en dus was ze eigenlijk alleen. En alleen spelen, dat is nu niet echt leuk, nietwaar.

Echt kuisen heb ik dus niet meer gedaan: nog een beetje afgestoft en gestofzuigd, maar niet overdreven want Anna was een beetje bang van de stofzuiger. Een (heel klein) beetje vroeger dan gepland zijn we dan maar terug naar mamie gereden.

Puntjes acht tot en met elf waren (uiteraard) ook geen probleem.

Puntje twaalf zag ik vanavond helemaal niet meer zitten en dat vooral om twee redenen.

Bij het kuisen heb ik de eerste dag een aantal relatief lelijke wonden opgelopen. Ondanks het feit dat het geen kleintjes zijn had ik er geen last van, maar om één of andere reden zijn die vandaag toch beginnen opspelen. Met zoveel in het water te zitten hebben ze nog niet de kans gekregen om echt te helen en vandaag is het de eerste dag dat ze pijn doen.

Niet dat ze ontstoken zijn, absoluut niet, maar het piekt en trekt nu, dus het is misschien beter om ze een beetje tijd te geven om te helen.

Bovendien ben ik doodop: vorige nacht was uitzonderlijk zwaar. Enerzijds met Anna die zeer onrustig sliep en wel drie keer wakker geworden is en anderzijds met Jan die midden in de nacht wakker werd om naar toilet te gaan (nachtzindelijkheid, weet u wel, waarbij ik op zo’n momenten toch wou dat hij gewoon in zijn pamper zou plassen, maar nen mens moet daar ook door, nietwaar).

Vannacht belooft niet veel beters: Anna is tot nu toe al een paar keer wakker geworden, dus dat geeft perspectief voor de rest van de nacht.

Morgen staat een dagje zoo op het programma. Hopelijk heb ik de energie om dat plan ook uit te voeren en zo ja, misschien lopen we dan deze mensen tegen het lijf. Eerder heel misschien, want die zoo kan tellen kwa oppervlakte.