Toen mevrouw Polly mij op de stadsloop vertelde over “Verboden boven de 18” in het SMAK, bleef het ergens wel bij mij hangen.
Maar niet in eerste instantie: het was stadsloop en zowel Zelie als Louis liepen mee in de Kids run.
Na afloop van de Kids run was ik het zelfs volledig vergeten: Louis was na de eerste ronde huilend toegekomen en mensen van de organisatie hadden hem eruit genomen en meegenomen. Naar waar? Dat kon niemand ons blijkbaar zeggen en dus heb ik het hele Sint-Pietersplein afgelopen op zoek naar Louis. En hoe langer het duurde voor ik hem vond, hoe meer ik in paniek geraakte (ge zoudt van minder).
Uiteindelijk heb ik hem op het podium gevonden, net toen de mens aan de micro uitriep dat “Louis Vuijlsteke verloren was gelopen”.
De annonce was nog niet afgelopen of we hadden elkaar al gezien en toen hebben ze hem, over de hekkens tillend, naar mij toegebracht, maar niet voordat ik de mensen van de organisatie de huid had volgescholden: Louis was niet verloren gelopen. *Zij* hadden hem verloren dóen lopen. Idioten.
Toen we vrijdag dan naar het stad vertrokken om te gaan winkelen passeerden we aan het SMAK en de woorden van mevrouw Polly vielen mij weer te binnen.
Zo rap als tel parkeerde ik de auto en legde het concept uit aan de kinderen en vroeg of zij geïnteresseerd zouden zijn? Ja hoor, geen probleem en dus zijn Zelie, Louis en Jan naar binnen gegaan terwijl ik vol ongeduld buiten op hen stond te wachten met Anna in mijn armen.
Ze mochten alle drie één werk kiezen en dat hebben ze dus ook gedaan, net als bij mevrouw Polly geheel op eigen houtje, zonder enige indoctrinatie. Er zou er één zijn met een ajuin, één met een banaan en één met een paarse meneer? Denk ik?
Morgen mogen we als volwassenen gaan kijken. Als ik het niet vergeet zal ik dat dan ook doen en daarna zal het afwachten zijn tot de werkjes thuis worden geleverd.