Vandaag had Louis een daguitstapje met de klas: een bezoek aan De wereld van Kina, meer bepaald aan de tuin.
Gisteren voor sandwiches gezorgd, deze ochtend zijn pick-nick samengesteld en dan op weg om iedereen op tijd op de juiste plaatsen af te zetten.
Maar er was een probleempje vandaag.
Op maandag begint de school pas om 8u50 maar de opvang begint zoals op alle andere dagen, namelijk om 7u30.
Zelie en Louis zijn meestal een van de eersten die toekomen op school. Daarna is het richting school van Jan en onthaalmoeder om dat op tijd aan het station te zijn om mijn trein van 8u35 te halen.
Voor zijn uitstapje moest Louis vandaag niet afgezet worden op school, maar was de afspraakplaats vlakbij de Tuin … om 8u50. Dus geen opvang voor Louis en mama zou dus de trein missen.
Niet alleen de normale trein, maar direct ook de volgende die om 9u02 vertrekt. Het zou dus direct een uur later zijn vooraleer ik op het werk zou zijn.
Maar komt dat tegen: toen ik Jan afzette op zijn school vertrok daar juist mama C. met haar zoontje L. Zoontje L. is het beste vriendje van Louis en zij heeft nog een ander zoontje dat bij Jan in de klas zit. Vandaar dat ze dus op Jan zijn school was: ze had net haar ander zoontje afgezet.
Ik had er al vaag over lopen denken om haar dit weekend te bellen en haar te vragen hoe zij het ging regelen. Zij wonen nogal ver van Gent maar zij werkt in Gent en zet haar zoontjes op ongeveer hetzelfde moment af als ik de mijne. Bijna dagelijks babbelen we dus wel en Louis is er ook al gaan logeren.
Moest zij dan later naar haar werk gaan en L. zelf afzetten aan de plaats van afspraak zou ik haar dus kunnen vragen of zij Louis zou willen meenemen. Maar ik vind dat dan zo opdringerig van mijzelf en heb dus niet gebeld.
Maar toen ik haar deze ochtend tegenkwam was het ongeveer het eerste dat ze vroeg: of zij Louis niet moest meenemen. Fantastisch gewoon.
Ik was zeer blij en dankbaar. Louis was ook zeer gelukkig want nu mocht hij met zijn vriendje samen op pad.
De trein van 8u35 heb ik dus zonder problemen gehaald, dankzij C. en L. Nogmaals: bedankt.