Anna heeft weer koorts. Sinds vrijdagavond.
Ik ben nu niet de persoon om direct naar de dokter te gaan crossen. Met vier kinderen passeren er regelmatig virusjes en koorts is op zich niet echt iets om je heel veel zorgen over te maken. Het zijn de andere symptomen waar ik goed naar kijk en me laten besluiten of ik al dan niet naar de dokter zou gaan.
Gisteren had ze dus ook koorts en eigenlijk nogal veel (39,2 °C ’s ochtends en nog 38,7 °C ’s avonds) maar voor de rest leek ze niet echt ziek: ze was vrolijk en actief en sliep goed, al sliep ze wel een beetje langer dan normaal maar dat is in de omstandigheden normaal.
’s Ochtends en ’s middags heeft ze niet al te veel gegeten, wat normaal is als ze niet goed is, maar gisterenavond at ze dan wel goed. En drinken deed ze genoeg.
Deze morgen leek het echter nog niet verbeterd en gezien het er naar uit zag dat Michel deze namiddag alleen ging zijn met de vier kinderen, ben ik voor de zekerheid toch maar naar de dokter geweest.
Gelukkig heeft hij bevestigd wat ik dacht: niets om je zorgen over te maken. Een beetje een rode keel, maar absoluut nog niet ontstoken. Voortdoen dus met wat ik al deed: koortsbestrijdend behandelen, haar het laten uitzieken en zorgen dat ze genoeg drinkt.
Al die virusjes zijn goed voor de weerstand. Ze kan er alleen sterker uitkomen.