Louis speelt met een blokkenpuzzel (zo een met kubussen en elk vlak vormt een puzzel). Jan komt erbij zitten.
J: Mag ik meespelen?
L: Neen, dit is voor grote jongens.
J: Maar ik ben een grote jongen.
L: Ja, maar het is voor grotere jongens.
J: Maar ik ben al een grotere jongen.
L: Neen. Voor andere grotere jongens.
J: Maar ik ben een andere grote jongen…
Tja, als hij iets wil, dan weet hij het zeer goed uit te leggen.
Hmm, vijf minuten later en Louis heeft het opgegeven en Jan heeft alle blokken mooi in de doos gelegd … maar geen puzzel gemaakt 🙂
🙂
waar is den tijd dat ik torentjes met blokken maakte op onze speeltafel en mijn broer met een luid gekraai en veel plezier in één wilde beweging mijn torens de grond in mepte