Nu. Hier in huis. Niets te horen behalve de geluiden op straat en het getokkel op mijn keyboard.
Michel is naar de cinema met de drie oudsten. Anna ligt boven in haar bedje te slapen. En ik ben babysit van dienst, volledig vrijwillig. Enerzijds omdat ik vond dat Michel eens iets met de kinderen moest doen. Na 10 dagen Gentse Feesten was hij een beetje uitgeput en moest hij recupereren (wij ook trouwens), maar inclusief vandaag blijven er uiteindelijk voor hem maar drie vakantiedagen over. Tijd voor de kindjes dus en ze waren zeer opgewonden bij het vooruitzicht om iets met papa te doen.
Anderzijds omdat ik uitkeek naar twee uur stilte en rust. Even leek het te mislukken. Anna was in de auto in slaap gevallen op terugweg naar huis en ik was bang dat ze, eens thuis, wakker zou worden en niet meer zou willen gaan slapen. Maar gelukkig geen probleem. Toen ik Anna uit de auto nam legde ze direct haar hoofdje op mijn schouder. Even heeft ze haar hoofdje opgeheven toen ik de voordeur open en dicht deed, maar toen ze zag waar we waren legde ze haar hoofd onmiddellijk weer neer en toen ik haar in bed legde sliep ze alweer zeer vast. Ondertussen heb ik nog geen kik gehoord.
Een mens kan toch genieten van de simpele dingen in het leven.
op de cover van feeling augustus:
“Vier kinderen: het nieuwe statussymbool”
Wilde je dit toch effe doorspelen. 😉
Volgens mij is het ‘het moeder-symbool’,het zo wonderlijk vinden die wezentjes ,van je beiden.En er dan zo vier willen zekers.Ik heb er zeven,maar dat het een status symbool was?Maar soms spraken de mensen mij daarover aan ,hoe speel je het klaar en dan nog gaan werken?WE hebben inderdd geen zeven huizen,we doen geen reizen.We doen veel zelf ,maar de kinderen mochten wel in jeugdbewegingen en naschoolse aktiviteiten.
Zijn jullie wel zeker dat jullie dezelfde kinderen hebben want volgens Michel ging hij naar de bioscoop met de drie jongste …