Ha neen! Voor het eerst in twee weken voel ik me weer goed. Normaal.
Het snotteren is voorbij (allez, voor zover het snotteren ooit ophoudt bij mij), ik ben niet meer doodmoe, geen koppijn of sufheid. Sinds de apotheose van donderdag voel ik mij elke dag een beetje beter.
Mens, dat doet deugd. Gelukkig ook want volgende week belooft weer ongelooflijk druk te worden: twee vergaderingen, over en weer rennen naar Oudenaarde om papa te bezoeken, feestje van het Project (komen hé!!), start nieuw scoutsjaar (Zelie gaat over dit jaar) en dat allemaal bovenop de gebruikelijke kinderactiviteiten én het werk natuurlijk.
En nu ik mij beter voel kan ik eindelijk ook eens Janne gaan bezoeken, maar aan de lijst hierboven te zien zal ik dat (jammer genoeg) nog een weekje moeten uitstellen. Het is alleszins iets waar ik ongelooflijk naar uitkijk.
‘k Ga dus (eindelijk) in bed kruipen want ik ga mijn energie nog kunnen gebruiken.