Rapporten

Gisteren zijn Zelie en Louis met hun eerste trimesterieel rapport thuisgekomen en ze hebben dat zeer goed gedaan.

Van Zelie wist ik het al: zij krijgt wekelijks haar toetsen mee naar huis zodat je daar toch al een indicatie in ziet en daarnaast vertelt zij honderduit over de dingen op school. Ze zit dit jaar in een sterke klas en, naar ik heb gehoord, zitten er toch een vijftal kindjes die graag ‘eerste’ zouden zijn van de klas. Het is er dus competitief, maar niet jaloers competitief: al die kindjes zijn ook vriendjes en aangezien ze het van elkaar weten lijkt hen dat alleen maar in positieve zin aan te moedigen.

Er zijn bij dit rapport twee kindjes met meer dan 90% en blijkt dat het andere kindje haar beste vriendin is: zij is eerste, Zelie is tweede met een verschil van één tiende van een percent. Ze vinden het alletwee fantastisch en Zelie is zeer blij voor Y. maar het zou mij niet verwonderen dat ze nu in de tweede trimester nog een tandje zal bijsteken 🙂

Louis heeft ook een zeer goed rapport met meer dan 90%. Ik ga hier niet onnozel doen en zeggen dat ik het niet verwacht had, of beter: gehoopt had. Deze trimester had ik immers nog maar één keer een ‘hoop’ toetsen gezien van Louis (toetsen die stuk voor stuk zeer goed waren) en eigenlijk viel ik toen een beetje uit de lucht: Ah, jullie maken ook toetsen?

Louis is nogal het tegenovergestelde van zijn zus op vertelvlak. Het heeft ook een week geduurd vooraleer ik bijvoorbeeld wist dat hij huiswerk moest maken. Hij zegt daar niets van, hij doet gewoon zijn ding en daarmee is het gedaan. Toen een mama mij iets vroeg over het huiswerk dat zijn klas moest maken viel ik dus uit de lucht: huiswerk? Louis? en wanneer moet dat dan gegeven zijn? Elke dag, zei die mama.

Ik zal dus ook een mooi figuur geslagen hebben en ’s avonds vroeg ik er Louis naar en toen zei hij, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, dat hij dat in de studie maakte. Daarmee was de kous af.

In die vier maand hebben we uiteraard ook nog met de juffrouw gepraat en Louis doet het zeer goed, maar sinds die eerste ‘hoop’ toetsen hoorden we nooit veel meer over de school, toch niet op leervlak.

Dat hij een goed rapport zou hebben wist ik dus wel, maar hoe goed, dat was iets anders. Meer dan 90% dus, samen met nog 7 kindjes in zijn klas. Hij zit duidelijk dus ook in een zeer sterke klas.

Enfin: wij zijn (opnieuw) trotse ouders dus, dat hoeft niet gezegd. En nu genieten van twee weken vakantie, want daar is hier bij de drie oudsten ook hoge nood aan.