Update

Een uur bij de kapper gezeten, ik was er zelf van verbaasd want het leek alleszins niet zo lang.

Binnengekomen en ik werd begroet door een zeer vriendelijke mannelijke kapper. Het gesprek dat volgde liep in de volgende trend:

zet u. Vertelt eens: wat vindt ge niet goed aan uw kapsel? Wat hebt ge in gedachten?

Hmm, ‘k vind mijn kapsel niet per se slecht, maar ’t is nu al drie jaar zo en het mag eens veranderen.

En wilt ge de lengte behouden?

Niet per se. ’t Kan mij eigenlijk al niet schelen. ‘k Heb het al tot 2cm kort gehad, ‘k heb het al tot aan mijn midden gehad, … toeternietoe. Doe uw ding. Kijk, als ge die voor en na dingen ziet, dan ziet ge mensen met soms een relatief zelfde kapsel en soms iets radicaals anders. De kapper die ziet met wat voor kapsel een mens staat, dus smijt u, leeft u uit.

En krult uw haar meer als het kort is?

Euh… Ik zou het niet weten. Ik denk het niet.

Hij begon dan een beetje in mijn haar te prutsen, ik vroeg of ik mijn bril moest afzetten, hij zei dat dat misschien beter zou zijn en van dat moment af kon hij doen wat hij wou, ik zag toch niets meer.

Hij begon in mijn droog haar te knippen gedurende zo’n 20 minuten. Wel knippen is een groot woord: hij begon er met een scheermes in te hakken. Daarna mocht ik naar de wastafel waar hij vakkundig mijn haar wastte. Dit is een zeer belangrijk detail voor mij bij de kapper: of ze uw haar goed wassen. Niet goed in de zin dat uw haar proper is. Dat zal altijd wel zo zijn. Goed in de zin of het krachtig genoeg gedaan is zonder pijn te doen, of er eigenlijk een hoofmassage bij zit, want een goede kapper, kan ook goed haar wassen, op een manier dat ik mijn ogen kan sluiten en zelfs indommelen.

Na het wassen mocht ik opnieuw aan de kaptafel gaan zitten waar hij zijn werk voltooide: eerst een beetje drogen en dan opnieuw beginnen knippen. Ja hoor: deze keer zette hij de karwei verder met zijn schaar. Er werd gehakt maar ook geknipt. Het leek wel of hij minitieus elk lokje stuk voor stuk vastnam en al dan niet een knipje gaf, tot het resultaat perfect was.

Enfin, het leek meer op een soort sculptuur waaraan hij bezig was dan een gewone knipbeurt, een sculptuur die een uur duurde maar eigenlijk heb ik dat niet eens gemerkt. Na dat uur mocht ik eindelijk mijn bril opzetten om het resultaat te zien en het ziet er zeer wijs uit (vind ik toch – met dank aan Bruno voor de foto). ‘k Ben wreed content ook al vindt Michel dat er niet veel verschil is.

Halverwege de kapbeurt is mevrouw Polly binnengewandeld voor haar transformatie en ik denk (of hoop toch een beetje) dat mijn geslaagde resultaat ertoe heeft bijgedragen dat zij zich ook zonder zorgen aan de bekwame handen van de kapper heeft overgelaten. Zo te zien is het resultaat daar ook een volledig ander kapsel geworden 🙂