Het kerstkamp van Zelie had o.a. de bedoeling om de nieuwe Wouters (de Kabouters en Welpen zitten samen dit jaar) hun belofte te laten afleggen.
Voordat die belofte afgelegd is mogen ze nog geen das dragen of, zoals bij de scouts waar de kinderen zitten: ze krijgen een das om herkenbaarheidsredenen vanaf ze (bij de kapoenen) beginnen, maar eens overgegaan en voordat ze hun belofte afleggen, mogen ze die das enkel aandoen rond hun arm ipv rond hun nek.
Veel hebben ze dus niet gedaan op kamp: ’s avonds toekomen, de dag erop wel een spelletje of twee gespeeld maar vooral: binnen gezeten en gestudeerd om ‘de wet’ en ‘de belofte’ te leren.
Ik vind het eigenlijk wel twee leuke teksten:
Eerst de wet:
Ik zeg wat ik voel
Ik hou niet van vals gezwets
Ik bereik eerlijk mijn doel
Zonder dat ik iemand kwets
Ik respecteer alles wat leeft en de kracht die leven geeft
Ik voel mij één met de wereld om me heen
Ik hou niet van nep, deel alles wat ik heb
Want niemand is alles, niemand is niets, iedereen is altijd iets
De belofte:
Ik beloof mijn best te doen een goede Wouter te zijn, iedereen te helpen waar ik kan en mij te houden aan de Wouterwet.
Jullie kunnen op mij rekenen.
Alle nieuwe Wouters mogen dus vanaf deze vakantie hun das aandoen gelijk elke andere scout.