Toen ik gisteren Louis afhaalde van school klaagde hij over hoofd- en buikpijn. Tegen dat we thuis waren was hij al goed warm en heb ik hem gezegd maar boven in de zetel te gaan liggen, waar hij een kort dutje heeft gedaan.
Hij is samen met zijn broer gaan slapen om 19u. Normaal is dat zeker een half uur later en hij was er niet echt mee akkoord, maar, legde ik hem uit, het is geen straf om vroeg in uw bed te kruipen als ge u niet goed voelt. Uiteindelijk is hij zonder verder protest gaan slapen. Ik denk dat hij wel voelde dat het toch het beste was.
Deze ochtend ging ik de kinderen wakker maken. Eerst bij de meisjes en Jan moet iets gehoord hebben want hij stond plots aan de deur. Dan maar naar Louis gaan kijken en hij was ook al wakker en stond naast zijn bed in het donker. Ik moest er maar aankomen en ik wist al dat hij koorts had, dus heb ik hem gezegd terug in bed te kruipen en nog wat te slapen nadat hij siroop had gekregen: hij mocht vandaag thuisblijven bij papa.
Twee zieken thuis vandaag. Gelukkig is Michel zijn been toch al (marginaal) beter en uiteindelijk zal Louis wel doen wat hij het liefst doet: TV kijken. Zoveel problemen zal Michel er dus niet mee hebben en anders ben ik maar een telefoontje (en een kleine 50 km) verwijderd.
Toch geen leuke manier om het nieuwe jaar in te luiden. Ik hoop dat het een resultaat is van oververmoeidheid na de drukke vakantie en het opnieuw aanpassen aan het vroege opstaan om naar school te gaan. We zien wel vanavond.
Een gedachte over “Dubbel”