Vervolgverhaal

Ja, wat dacht ge: de soap is nog lang niet voorbij.

Zelie haar keelpijn was gisteren zo goed als voorbij, ze had weer kleur op haar wangen en ze gedroeg zich relatief gezond, dus dacht ik vandaag terug naar het werk te kunnen gaan werken. Maar toen ze deze ochtend opstond zag weer lijkbleek en had ze weer buik- en hoofdpijn. Ze is toch al ziek van vorige vrijdag, dus was het tijd voor een nieuw doktersbezoek.

Meneer dokter onderzocht haar en ja hoor, haar keelontsteking is genezen, maar haar klieren zijn nu gezwollen en ze had pijn in de streek van haar appendix. Besluit: bloed af laten nemen voor verder onderzoek naar 1. een (zwakkere variant van) klierkoorts en 2. ontsteking van haar appendix. Direct van de dokter naar het labo getrokken en deze avond mochten we al bellen voor de resultaten.

Haar bloedonderzoek is goed teruggekomen: niets buitengewoons, oef. Gewoon een virale ontsteking dus en Zelie moet het uitzieken, er zit niets anders op.

Gelukkig heb ik maandag genoeg werk meegenomen voor de hele week, alhoewel ik morgen toch naar Brugge ga mogen trekken: moet nog een paar dingen regelen voor overmorgen want dan hebben we ons ‘kerst’diner van het werk.

Zelie is wel een gemakkelijke zieke. Soms klaagt ze wel van pijn, maar over het algemeen is er niets aan te zien, gedragswijs dan. Uiterlijk is er dan weer iets te zien want veel kleur heeft ze niet. Een paar daagjes rusten en hopelijk is ze tegen maandag dan opnieuw volledig in orde.

Een gedachte over “Vervolgverhaal”

  1. Gelukkig dat je nog één en ander kan regelen en zelf kan zorgen voor je zieke kinderen, net zoals ik. Hoe doen ouders die geen flexibele werkgever of advocaat zijn het anders in hemelsnaam? Mijn collega belde vroeger altijd de CM voor de oppasdienst, maar echt tevreden was hij niet en het was telkens iemand anders die kwam.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *