Eigenlijk moet ik het al weten en gewoon zijn, maar het blijft mij toch verbazen hoe het afwijken van het ritme soms toch zo’n impact kan hebben op een kind.
Gisteren is het een goed half uur later geworden voor Jan en Anna. Het avondritueel was een beetje uitgelopen en in plaats van om zeven uur was het half acht gepasseerd vooraleer zij erin zaten.
Resultaat: Anna heeft nog ongeveer een klein half uur geprotesteerd in de zin van een beetje wenen, een beetje neuten, weer even stilte, herbeginnen. Anders valt zij als een blok in slaap, dus dat maakt direct een uur minder slaap. Deze ochtend was ze dan ook in een niet al te best humeur en als we er dan rekening mee houden dat ze tegenwoordig al wat kuren heeft, kan dat tellen om het zeer lastig te maken ’s ochtends.
Bij Jan was er aanvankelijk zo goed als niets aan te merken. Hij was al uit zijn bed toen ik hen ging oproepen, heeft zich aangekleed (misschien een tikkeltje trager dan anders), begon wel te neuten omdat hij zijn tweede schoen niet vond … die vlak naast hem lag, maar voor de rest viel het mee.
Maar dan moesten we vertrekken en waren er ‘problemen’ in verband met zijn boekentas, was er ‘iets’ met zijn muts, moest en zou hij mijn hand vasthouden op weg naar de auto (waar hij anders volledig alleen loopt) en eens op school begon hij te wenen dat hij niet naar school wou. Overduidelijk te moe dus.
Vanavond dus zorgen dat ze er zeker op tijd inzitten. Gelukkig zijn er vandaag geen activiteiten. Dus zullen we op tijd aan tafel kunnen zitten, gaan we nog overschot van tijd hebben om in bad te gaan en zullen ze nog op tijd in bed zitten.
Leve donderdag!
Ja, ik ken dat, een halfuur afwijken van het vste slaapuur en het is miserie.
Zeg San, als Jan en Anna gaan slapen om 7 uur, dan moeten jij wel vliegen en springen zeker? Bij ons worden ze ’s morgens gewassen en gaan ze pas om 8 uur slapen en er schiet dan al niet veel tijd over.