Gisteren was zo goed meegevallen dat we het vandaag opnieuw gedaan hebben: gefietst naar Sint-Denijs-Westrem tot bij de schoonouders (ofte naar ‘de andere kant van de provincie‘). Deze keer op voorhand gebeld zodat we zeker waren dat ze thuis waren én in plaats van met vier daar naartoe, met het hele gezin.
Zelie en Louis reden afwisselend voorop, Anna en Jan opnieuw bij mij op de fiets en Michel als begeleider afwisselend voorop en achterop (afhankelijk van waar de twee losrijdende kinderen reden).
De koffie was goed, de klets nog beter. De kinderen hebben zich uitgeleefd in de tuin en Michel ook maar dan met foto’s te trekken. De taart zouden wij meebrengen, maar de bakker bleek gesloten en in plaats van verder te zoeken bedachten we dat taart vervoeren op een fiets misschien toch niet zo’n goed idee was. Grandpère is dan maar taart gaan halen met de auto, wat nog zo gemakkelijk was.
De terugtocht was op het einde iets minder geslaagd: de vermoeidheid sloeg als een hamer in bij Zelie, maar we zijn zonder enig probleem toch wel thuis geraakt. Rap aan tafel, bokes gegeten en Jan en Anna zaten nog op tijd in bed, om 19u dus, en als zij op tijd in bed zaten, dan Zelie en Louis uiteraard ook.
Morgen weer school en voor mij weer werk en ze kijken er naar uit, ook Jan, gelukkig.
Dat was blijkbaar een leuke laatste vakantiedag. Aan de foto’s te zien hebben ze er iig van genoten. 🙂
Fietsen is zaaaalig, zeker in zo’n verrukkelijk weertje. Ik heb er ook van genoten, samen met Henri. Chapeau dat je het doet met je vier kinderen! Niet vanzelfsprekend! Maar wat een genot he!