En daarmee is het weekend ook ingezet: we hebben Louis vanavond afgezet voor zijn eerste scoutsweekend. Hij keek er ongelooflijk naar uit en telkens je erover begon werd hij wildenthousiast, met de nadruk op ‘wild’.
Deze ochtend ben ik dan (eindelijk) een deftige slaapzak gaan halen en nadat we Zelie afgezet hadden op ballet was het dan tijd om ‘de valies’ te maken (nog een beetje te klein voor een rugzak) en ervoor te zorgen dat hij nog een warme maaltijd binnenkreeg.
Dan Zelie terug afgehaald op ballet, de twee kleinsten in bed gestoken en samen met Zelie Louis gaan afzetten.
Hij wou absoluut zijn valies zelf naar binnen dragen, tot hij zag dat ze een verdieping omhoog gedragen moest worden. Dan mocht ik weer 🙂 Maar hij was direct geïnstalleerd, heeft zelfs een plaatsje naast hem vrijgehouden voor zijn vriendje en had zich al volledig in zijn slaapzak genesteld … om te spelen.
Toen ik hem vroeg of ik een kus kreeg toen ik wegging riep hij heel resuluut ‘neen!’ om direct te beginnen te gieren van het lachen en te zeggen ‘grapje!’.
Hij zal zich amuseren, dat ben ik zeker en hij zal ons alleszins niet missen. Ik daarentegen…