Daarnet telefoontje gekregen van den anderen. Joepie! want ik heb Hemzelve nog gesproken ook. Ok het was kort, maar even telefoneren vanuit Den Ameriek is niet goedkoop én hij moest vijf mensen horen.
Hij zei dat hij een beetje triest was omdat de kinderen hem niet misten. Dacht hij. Ergens heeft hij misschien gelijk: op het eerst zicht lijkt het niet of ze hem missen. Maar als ze horen dat papa aan de telefoon is kunnen ze niet wachten om hem te horen. Ze staan te springen en trekken de telefoon bijna uit elkaars handen. Dus zeggen ze misschien wel dat ze hem niet missen, hun doen en daden spreken dat goed tegen.
Anna was ook fantastisch toen ze Michel hoorde. Haar wenkbrauwen trokken omhoog en ze begon helemaal te stralen. Ze deed de telefoon eventjes van haar oor weg en wees met haar andere vingertje ‘papa!’ met een vette glimlach op haar gezicht om dan weer te luisteren en dag te zeggen terwijl ze zwaaide naar de telefoon.
Het was echt wreed leuk om hem te horen en niet alleen voor de kinderen. ‘k Ga vanavond met een licht hartje kunnen gaan slapen.