Lap!

Als Jan te moe is dan maakt hij koorts en vanavond heeft hij het dus weer zitten.

Niet dat de koorts hoog is, maar het is toch maar koorts en hij voelt zich allesbehalve goed dan want hij heeft hoofdpijn en neut enorm veel dan. Leuk is anders, zowel voor hem als voor de mensen in zijn omgeving.

‘k Had het uiteraard zien aankomen. De laatste weken slaapt hij gewoon veel te weinig want tegen half zeven ’s ochtens is hij al wakker en meestal zit hij niet voor half acht ’s avonds in bed. Zeven uur is eigenlijk bedtijd, maar als het half acht is dan hebben we geluk: tegen dat ik alle kinderen heb kunnen afhalen, dat we gegeten hebben, dat ze gewassen zijn, de pyjama aan is en de tanden gepoetst, … Enfin, ik moet er geen tekeningetje bijmaken.

En zo slaapt Jan zijn 12 uur niet ’s nachts en na een tijdje wreekt zich dat: tegen dat het namiddag is krijgt hij lichte verhoging en tegen ’s avonds is dat al koorts.

Vanavond zat hij om twintig voor zeven in bed. Gelukkig eens ‘vroeg’ thuis kunnen zijn zodat hij rap heeft heeft kunnen eten (had toch geen honger). Zo heeft hij dan ook een langer verhaaltje gekregen dan anders en zat hij voor één keer op tijd in bed.

En nu hopen dat hij morgen niet om zes uur (of vroeger) opstaat :) 

Een gedachte over “Lap!”

  1. Als die kindjes klein zijn, kun je je zo zorgen maken om de timing van alles, want ze lijken dan zo kwetsbaar en zijn het eigenlijk ook nog. Naarmate ze ouder worden, wordt dat makkelijker en maak je je minder zorgen daarom. Dan worden ze wat meer weerbaar en raken ze niet zo snel van stuk. Ik heb nu een kleinzoon die ’s avonds maar niet naar bed wil en tegen zijn moeheid vecht, met als gevolg dat hij de volgende ochtend niet te genieten is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *