Gelukkig heb ik af en toe nog een beetje verantwoordelijkheidsgevoel. Dubbel geluk dat ik het dit weekend heb boven gehaald want anders was ik het weekend niet doorgekomen.
Vrijdagavond gingen we naar een feestje. Zomaar een feestje. Gegeven door vier meiden die zin hadden om een feestje te geven en dat is altijd de beste reden.
Voor een keer waren we op tijd. Enfin. ’t Hangt er van af met wat je op tijd noemt. Ik had de uitnodiging een beetje niet goed bekeken en dus waren we eigenlijk een half uur te vroeg. Maar dat is dus op tijd hé 🙂 Het voordeel daarvan natuurlijk is dat we zo op het gemak hebben kunnen babbelen met de meid waarvoor wij gekomen waren. Eens ‘het volk’ er is moet de gastvrouw dan beginnen rondlopen en tegen iedereen babbelen en wij hebben dus nog gezellig kunnen kletsen. Zelfs vooraleer de muziek te luid gezet werd.
Om half twee heb ik het voor bekeken gehouden. Niet dat het geen leuk feestje was. Integendeel. Maar met het vooruitzicht van de zaterdagvoormiddagactiviteiten en het feest zaterdagnamiddag vond ik het aangewezen om toch een beetje fris te blijven.
Wegens haar ‘ongeVAL’ van woensdag mocht Zelie niet gaan turnen, dus had ik een uurtje extra rust op zaterdagvoormiddag, maar daarna was het weer vollen bak. Gelukkig heb ik toch nog een half uurtje tussendoor gevonden om rap eens langs de braderij in de Brabantdam te passeren. Ik had de tip gekregen dat er in een winkel kinderschoenen te koop waren voor € 25/paar en dat er bottinen bijzaten. Gezien Zelie een deftig paar bottinen nodig had moest ik daar zijn. En ik had (nog) sjans: zes paar schoenen gekocht voor een appel en een ei én nog een klassiek paar voor mezelf ook gevonden.
De namiddag én avond dan doorgebracht op de doop van mijn achterneefje en -nichtje. Het feest was bij mijn nicht thuis in de tuin. Met het ‘mooie’ weer van de laatste dagen was het gras een beetje een sompige brij geworden en mijn nieuwe hooggehakte schoenen hebben afgezien. Gelukkig kwam mijn zus later naar het feest en heb ik haar net voor ze bij haar thuis vertrok nog kunnen bereiken. Anderhalf uur later was ik een paar platte laarzen rijker en mijn voeten en rug hebben er wel bij gevaren.
Behalve het weer was het een leuk feestje. De doop werd tegen de avond gedaan, in de tent in de tuin. Mijn nicht en haar man hadden beroep gedaan op rent-a-priest en dus was er een priester aan huis gekomen om de dienst te doen. Wreed wijs eigenlijk: in plaats van een hondertal mensen zich laten verplaatsen naar de kerk, kon iedereen gewoon plaatsnemen in de tent en de (vele) kinderen bleven gewoon verder spelen.
Uiteraard is het weer uitgelopen: feestjes bij mijn familie hebben zo de neiging dat te doen. Maar deze keer ben ik slimmer geweest met de twee jongsten: er waren bedjes opgezet en zowel Anna als Jan heb ik daar in bed gestoken. Later dan dat ze thuis gaan slapen, maar toch veel vroeger dan dat ze zouden gaan slapen zijn had ik ze niet in bed gestoken. Dan zou het middernacht geworden zijn.
De kinderen hebben lang geslapen deze ochtend: geen kinderstemmen voor 8u, wat dus lang is, zeker voor Jan en die was al vroeger in bed gestoken.
Het was een gezapige dag vandaag. Laat opstaan, met de kinderen in de rij aanschuiven bij de bakker, naar het Apertief in het park gaan van onze wijk. Laat middageten, dutje doen, opnieuw eten, kinderen in bad steken. Een mooi einde van een druk weekend.