Stakingsgevolgen

Er wordt de laatste tijd gestaakt op de peutertuin en versta mij niet verkeerd, ergens kan ik daar zeer goed inkomen. Er is personeelstekort waar al veel voor beloofd is maar waarvan niets in huis komt (in tegendeel soms), ze zijn onderbetaald, …

Of een staking al dan niet zin heeft, daar ga ik mij ook niet over uitspreken, maar feit is dat de onmiddellijk getroffenen hiermee nog steeds de ouders zijn. Het geeft praktische problemen die je moet oplossen/opvangen. Maar meestal valt dat nog te regelen, soms moeilijker dan anders.

Wat veel erger is, is dat vooral de kinderen het zwaarst getroffen zijn.

Peuters zijn zeer eenhandig. Of toch de meeste peuters. Ze kennen ‘hun’ mensen, ze stellen daar vertrouwen in en houden niet van veranderingen en Anna is daar niet veel anders in dan andere peuters.

In vergelijking met haar broers is zij een graad beter, maar na drie dagen staking (niet opeenvolgend) en drie dagen (ook) vreemden die voor haar zorgden, is zij sinds vorige week haar vertrouwen in de peutertuin kwijt. Toen zij donderdag (toen de derde stakingsdag) toekwam huilde zij alsof het haar eerste dag was. De haar vertrouwde verzorgsters waren niet van nooddienst en ik heb haar bijna krijsend moeten achterlaten. Mijn hart brak.

Deze ochtend is het geen stakingsdag, maar de schrik zat er duidelijk in. In de auto begon ze al dat ze bij mama wou blijven en niet naar de peutertuin wou. Zelfs toen ik zei dat haar normale verzorgsters er zouden zijn, nog veranderde ze niet van gedachte. Toen ik haar uiteindelijk achterliet, bij de haar vertrouwde mensen, was het opnieuw in tranen. Ontroostbaar was ze.

En ja, ik weet ook dat het niet lang duurt, dat huilen, maar toch. Als je in het begin je kind ergens naartoe brengt en het is nieuw, dan stel je je daarvoor in. Je verwacht het. Eens ze het gewend zijn ga je ervan uit dat ze zich goed voelen en dus als ze zo hervallen is het allesbehalve leuk.

Morgen is het weer stakingsdag. In tegenstelling tot de vorige twee dagen zal de peutertuin niet open zijn en gaat ze een dagje bij mamie. Daarna nog twee dagen peutertuin en dan twee maanden thuis. Na de vakantie moet ze terug tot aan de herfstvakantie en ik vraag mij af hoe ze dan zal reageren.