Vakantie! Vakantie!

Sinds deze namiddag ben ik dus in vakantie. Twee lange maanden thuis.

Sommige dagen zullen voorbij vliegen, andere zullen eindeloos lijken aan te slepen. Dat hebt ge dan zo. Met kinderen. Maar ook zonder hebt ge dat.

De komende week eerst zo weinig mogelijk doen: geen daguitstappen, geen (veel te) late avonden (of toch zo weinig mogelijk want morgenavond belooft het al laat te worden). Want ik ben moe en de kinderen ook, tenminste als hun gedrag vanavond enige indicatie was. Daarna vertrekken Zelie en Louis alweer op scoutskamp, dus tegen dan moeten ze uitgerust zijn. Eens terug zullen ze toch weer doodmoe zijn.

Behalve hun scoutskampen zijn er geen andere kampen voorzien. Er zijn de Genste Feesten waar we weer volop aan zullen deelnemen (ge zult er over kunnen lezen bij het Project) en op het einde van de vakantie gaan we een weekje naar Kos.

Weinig plannen dus en veel mogelijkheden voor improvisatie. En zo moet een vakantie zijn. Doen en laten wat je wil wanneer je wil, of toch zoveel mogelijk. Er is maar één verplichte tijdens deze vakantie en dat is: zoveel mogelijk genieten.