Zalige straat

Wij wonen waarschijnlijk toch in één van de aangenaamste buurten van Gent en ik vind het zalig om hier te wonen.

Neem nu gisteren. De drie oudsten speelden op de computer en Michel zat buiten op straat te lezen. Anna had haar stoeltje gepakt en had er zich bij gezet en ze straalde ronduit toen ik ook mijn stoel op straat zette om een beetje te lezen. De buren passeren dan en dan wordt er vriendelijk geknikt of een praatje geslaan. Ongelooflijk wijs is dat.

Of neem nu vorige week. Toen de buren vanop de hoek de tafel hadden buiten gezet en de buren van schuinover hadden geïnviteerd om te komen eten en op die manier alle buren zagen passeren en er een praatje mee maakten.

Of neem nu gewoon nu. Het raam staat open in de living en zo horen we de buren die op straat staan te babbelen.

Gewoon een stapke buiten zetten en ge hebt direct kontakt. Zalig toch?