Routines zijn er om in ere gehouden te worden, of soms juist niet, maar dit geheel terzijde.
Ondertussen zijn we al 30 uur terug thuis en is alles bijna opnieuw in het oude patroon teruggevallen. Het oude vakantiepatroon wel, nog niet het oude schooljaarpatroon, dus dat moet nog ingevoerd worden.
Gisteren was ik zo ongelooflijk moe, dat ik al om half elf in mijn bed zat en geslapen heb als een roos tot 7u deze morgen. Niet dat ik dan opgestaan ben: ik heb mij nog eens gedraaid en plots was het dan 9u. Zalig lang geslapen dus en ik voel mij geen greintje moe meer, joepie!
Het is nu dus zaterdagvoormiddag, bijna middag, en de valiezen zijn allemaal geleegd en de dingen staan bijna allemaal terug waar ze moeten staan. De tweede machine is aan het drogen en de derde was zit in de machine as we speak. Een vierde machine ligt klaar om ingestoken te worden. Het wasschema is dus ook in orde. Als alles droog is wordt alles mooi in de manden gestoken en deze namiddag nog naar de strijkster gebracht. Mijn ‘strijkberg’ is eindelijk weg, dus gaan we dat niet opnieuw laten slabakken.
Het belooft heel mooi weer te worden, dus vannamiddag, als alles dus gedroogd is, denk ik dat we nog eens naar buiten gaan, gaan zwemmen, kwestie van niet te rap af te kicken hé van de zon-zwembad-nietsdoen-routine. Daarna taart gaan eten bij de schoonouders en een beetje bijkletsen en dat wordt dus de laatste late avond voor de kinderen deze vakantie: morgen schakelen we over op de schoolroutine-uren, zeker wat betreft bedtijd.
Het einde van de vakantie nadert met zeer rasse schreden. Het is wat.
Oh ja: voor mijn lezers die nieuwsgierig zijn naar onze wedervaren op vakantie en graag de foto’s zouden zien, één adres: hij heeft dagelijks wel wat geschreven over onze grote nietsdoen vakantie en vooral,veel mooie foto’s getrokken.