Net een afspraak gemaakt met mijn gyneacoloog. ’t Was alweer een tijdje geleden en om goed te zijn moet ge dat toch jaarlijks doen.
Ik herinner mij nog toen ik daar voor het eerst ging, zo’n 10 jaar geleden, toen ik zwanger was van Zelie. Een jonge arts, aangeraden door weetikveelwie toendertijd en altijd content over geweest (ondanks de problemen van mijn eerste bevalling). Toen ik een afspraak nodig had, in die tijd en toch ook gedurende een aantal jaren nadien, kreeg ik er altijd één binnen de week. Zelfs voor een routine controle (als ik dus niet zwanger was).
Tegen dat ik moest bevallen van Jan was die termijn al opgelopen tot twee weken en bij Anna nog iets langer. Uiteraard niet voor dringende zaken als ik zwanger was, dan kreeg ik onmiddellijk een afspraak, maar voor de gewone controles was het vooral al bij Anna soms een zoekwerk om een afspraak vier tot vijf weken later vast te leggen.
’t Is er dus na bijna twee jaar niet op verbeterd: vandaag dus gebeld en ik heb een afspraak in … december. Toemme. Ook nooit goed hé als ge te goed zijt 🙂
‘k Heb ’t zelfde voor met een zeer goeie maar dus ook populaire dermatologe… In december een afspraak! En de gyneacoloog heb ik ook net gedaan, jaarlijkse afspraak, ben blij dat ik er weer een jaar vanaf ben. Is toch niet echt aangenaam hé? Brr.
Ik ga de laatste jaren daarvoor bij de huisarts, meestal op een zaterdagvoormiddag. Normaal gezien niet echt lang wachten: niet voor een afspraak en niet in de wachtzaal (en hij wordt normaliter niet weggeroepen voor een bevalling)