Sinds begin November gaat Anna dus naar school. Sinds begin November doet Anna dus geen middagdutjes meer, of toch amper. Meestal één dutje op twee dagen in het weekend, maar haar twee dagen laten slapen, dat is mij nog niet gelukt.
Over de laatste twee maanden heb ik haar dan ook moeier en moeier zien worden. De ene dag al wat meer of minder dan de andere. Maar koppig als ze is, kon ik haar niet meer dan één dag in het weekend laten slapen. Ze weigerde categoriek.
Toen Jan voor het eerst naar school ging, lag hij na schooltijd meestal te slapen in de zetel toen ik hem ging halen. Als hij (nog) niet sliep, dan viel hij garantie in slaap in de auto. Anna dus niet. In de twee maanden, 0 keer bij mij, maar toch 2 keer bij mamie in de auto op woensdag.
Gisteren was het de laatste schooldag en die eindigde met een drink op de speelplaats. Ik hielp drank uit te delen, de kinderen speelden op de speelplaats met hun vriendjes. Tegen half vijf was alles opgeruimd en een kwartier later zat ik met alle kinderen in de auto. Een paar minuten later zag ik dat Anna’s ogen half dicht waren en toen ik even op haar voorhoofd wreef vielen haar ogen spontaan volledig dicht. Twee seconden later was ze vast in slaap.
En zo sliep ze toen ik Louis en Jan afzette thuis en dan doorreed om Zelie naar ballet te brengen. Bleef ze slapen toen ik weer thuis kwam en haar voorzichtig uit de auto haalde. Sliep ze door op mijn arm tot ik haar op de zetel legde om haar een pamper aan te doen en haar haar jas uit te doen. Kwam ze half wakker terwijl ik haar pamper aan het aandoen was en bleef ze half wakker tot ik haar een paar minuten later in bed stak. Viel ze opnieuw als een blok in slaap … tot iets na 7u deze ochtend.
Gestuikt, heeft dat bij ons. Er is geen betere term voor. Mijn doelstelling voor deze vakantie: haar minstens om de twee dagen laten proberen om een middagdutje te doen, kwestie dat ze er weer tegen kan na de vakantie.
Een gedachte over “Gestuikt”