Koop! Koop!

Normaal gezien wacht ik tot het einde van de solden om erop uit te gaan. Dat is om twee zeer belangrijke redenen: ten eerste zijn de kortingen dan serieus hoger en ten tweede heb ik meestal aan het einde van mijn loon nog een stukje maand over zodat zware uitgaven sowieso vermeden worden.

Uiteraard maak ik op die regel uitzonderingen. Of toch zeker één uitzondering: als de kinderen echt iets nodig hebben. Die gasten groeien als kool en als ik al weet dat ze een aantal dingen nodig hebben probeer ik er toch in het begin bij te zijn, kwestie van toch nog iets op de kop te kunnen tikken. Op het verlanglijstje stonden vandaag: pyjama’s voor Zelie en broeken voor de jongens.

Na het middagmaal heb ik de kinderen dus hun warme jassen, sjaals, mutsen en handschoenen laten aandoen om de soldenmassa te trotseren en hopelijk te vinden wat we nodig hadden. De buit kon beter, maar al bij al is hij toch geslaagd: één rokje voor Zelie, twee broeken voor Jan en twee voor Louis, twee truien voor Louis, één trui voor Jan en elk van de jongens nog een hemd. Oh ja, en uiteraard nog pyjama’s voor Zelie: twee pyjama’s en één slaapkleed.

Terwijl we buiten waren dan ook maar direct een paar cadeau’herstellingen’ gedaan. Aan de ijsbeerknuffel die Jan kreeg bleek een naad los te zitten en voor een gloednieuwe (dure) knuffel laat ik het liever aan de professionals over om het ook weer in orde te brengen. Een ander cadeau was iets dat ik moest kopen in mijn zus haar plaats (haar cadeau voor haar man want zij had geen tijd om erom te gaan). Bleek dat ik iets veel te klein had gekocht en dus ben ik het dan maar gaan wisselen.

En zo zijn we er weer van af voor een jaar. De stad zag zwart van het volk en we hebben ons er deftig door geworsteld, maar niet echt voor herhaling vatbaar. In de loop van de komende weken zal ik hier en daar nog wel eens een kinderwinkel binnenspringen op zoek naar een deftige broek, maar het aspect ‘noodzakelijk’ is al weg, dus nu kan het op het gemak. En wie weet heb ik deze maand toch nog een stukje loon over op het einde van de maand en dan kan er misschien nog iets van af voor mijzelf, maar aangezien ik niet echt iets nodig heb, ga ik mij daar alleszins niet op vastbijten.