Vriendin B. ken ik al net zo lang als vriendin E., zo’n 32 jaar ondertussen, of van het eerste studiejaar. Maar daar waar ik vriendin E. ongeveer wekelijks zie, lukt dat niet zo goed met vriendin B. Gelukkig is er nu e-mail en al zie ik vriendin B. dus niet zo regelmatig, we ‘horen’ elkaar wel regelmatiger.
En zo was het na lange tijd toch nog eens gelukt om af te spreken. Lange tijd, want het is van ergens vorig jaar geleden dat we elkaar nog eens zagen: alletwee werken we, alletwee hebben we een gezin met kinderen die vanalles doen, alletwee hebben we een (ander) sociaal leven, … en de afspraken die we probeerden te maken tussenin lukten nooit.
Tot vandaag. Vakantie voor de kinderen, ik een dag vrij genomen, zij een dag vrij genomen en dus werd er definitief afgesproken. Eerst samenkomst bij haar thuis, daarna allen samen gaan eten (zijnde wij tweeën en onze – gezamenlijke – zes kinderen) om dan de namiddag door te brengen in het zwembad van Waregem.
We hebben elkaar meer dan zes uur gezien, enfin, de onderbrekingen met de kinderen niet meegerekend, en hebben toch een goed deel kunnen bijkletsen. Een fantastische namiddag in fantastisch gezelschap, ook voor de kinderen want het klikt blijkbaar wel tussen hen.
We moeten dat meer doen. Maar we zeggen dat ook elke keer weer, dus hopelijk duurt het deze keer geen jaar om elkaar terug te zien 🙂