Deze ochtend moest ik de sleutel van mijn fietsslot wegens (kinder)omstandigheden van zijn gewone sleutelhanger halen en ergens anders onderbrengen. Tijdelijk en normaal gezien alleen voor vandaag, maar het moest dus gebeuren. Dus hing ik hem bij de rest van mijn sleutelbos.
Toen ik vanavond terug in Gent kwam en mijn sleutelbos bovenhaalde om mijn fiets te openen hing de sleutel van mijn fietsslot er niet meer aan. Het verwonderde mij eigenlijk niet want ik vreesde er al voor de hij niet goed hing aan de sleutelbos. Maar dat maakte het probleem niet minder erg: ik had geen sleutel om mijn fietsslot open te maken.
Handtas volledig uitgekeerd en de overbodige dingen ondertussen eruit gegooid (in de vuilbak uiteraard), maar geen afgevallen sleutel te bekennen. Niet goed dus.
Dan maar tevoet de kinderen gaan afhalen en naar huis gegaan. Niet zo aangenaam maar er bestaan ergere dingen. Het ergste is dat ik niet aan mijn fiets kan. Want het is een tweedehandsfiets, overgekocht zonder papieren getekend te hebben, én de fiets is nog steeds geregistreerd op de vorige eigenaar. Alhoewel ik al eeuwen tegen mijzelf zeg dat ik dat eens in orde moest brengen (overeenkomstje vragen, oud registratienummer laten verwijderen en laten vervangen door het mijne) is het er dus nog niet van gekomen en kan ik dus niet bewijzen dat mijn fiets ook echt de mijne is en dus kan ik hem ook niet laten openknippen door de politie.
Morgen op het werk nog eens goed kijken op alle plaatsen waar ik mijn sleutelbos heb bovengehaald en hopelijk vind ik die sleutel alsnog. Anders zal ik eindelijk eens werk moeten maken van die overeenkomst.
Toen ik nog studeerde in Gent heb ik iets gelijkaardig meegemaakt: na twee jaar vond ik daar mijn in het eerste jaar gepikte tweedehandsfiets terug, die echter goed was voorzien van extra sloten door de nieuwe eigenaar. Toch was het onmiskenbaar de mijne (een ’torpedo’ zonder remmen, mijn oud motorslot die ik toen niet gebruikt had hing er zelfs nog aan!). Maar ook het registratienummer daarop was nog van de vorige eigenaar… Ben dan een enorme kniptang gaan halen om die sloten open te knippen: ik had geen bewijs (tenzij een foto waar ik volledig en de fiets halvelings op stond).
Ik wou hem koste wat het kost terug en ben en plein public de sloten gaan openknippen.
Niemand die er een opmerking over maakte trouwens, zelfs de voorbijrijdende politie niet…