Vandaag had ik een vergadering. Deze morgen dan van voorbereiding gedaan zodat ik klaar was tegen 11u.
Om 11u krijg ik telefoon, zoals verwacht. De receptie ging mij immers bellen als mijn vergaderinggenoten zouden toekomen. Maar in plaats van de receptie had ik een onbekende aan de lijn. Hij stelde zich voor als de persoon met wie ik vergadering zou hebben en dat die dus niet zou doorgaan.
De vergadering was afgelast, niet uitgesteld, afgelast, waardoor mijn voorbereidingen voor niets waren. Niet dat ik dat zo erg vond, want dat afzeggen betekende ook dat ik de resultaten van de vergadering niet veder moest uitwerken.
Ik had nog een vrije dag tegoed en dus heb ik die maar aangevraagd. Toch een halve dag.
En in plaats van de namiddag op kantoor door te brengen zat ik gezellig op terras, in de zon. Niet op zo’n onpersoonlijk café terras. Neen hoor: op een zalig privé terras in zeer goed gezelschap. Met een knabbeltje en een koud glaasje rosé.
Zalige namiddag. Zo mogen er nog veel meer komen.