Jaren aan een stuk niet op reis geweest, maar nu weer de smaak te pakken. Eerst vorige zomer, onze eerste, echte gezinsvakantie naar Kos. Vorige dinsdag zijn we voor drie/vier dagen vertrokken naar Nederland.
Veel doen we zo niet als we ‘op vakantie’ zijn. Vooral rondlummelen. Anna is nog niet oud genoeg om echt veel dingen mee te doen en uiteindelijk ‘doen’ we al genoeg als we thuis zijn. Voor impressies en foto’s, één adres.
Maar het heeft deugd gedaan, er zo een paar daagjes tussenuit. Geen TV gekeken (alleen de kinderen, ’s ochtends, kwestie om onszelf toch een uurtje meer slaap te gunnen), geen internet (ikke toch niet: 119 mails te lezen – in Gmail, wat dus inhoudt dat er veel meer zijn), maar wel gelezen, gezwommen, mini-golf gespeeld/gekeken, gekookt, …
In het terugkeren vandaag nog een kleine omtoer gemaakt langs mijn broer (NVN Natuurfotograaf van het jaar 2009 Рalgehele winnaar! mensen! mijn broer! wijs h̩). Hij was weliswaar niet thuis, maar zijn vrouw en zoontjes wel en we hebben nog wat kunnen bijbabbelen wegens dat mijn schoonzus er maandag niet had kunnen bij zijn.
Eens in België toch wel een uur vertraging gehad wegens file, maar we waren nog steeds op vakantie, dus, who cares 🙂
En nu is het voorbij. De wasmachine heeft al goed zijn werk gedaan. De meeste kinderen zitten nu in bed en morgen is de vakantie zo goed als al voorbij wegens dat de kinderactiviteiten alweer beginnen.
De tijd, die vliegt.
‘de meeste kinderen zitten nu al in bed’
Zo zalig, ik hoop dat ik dat ook ooit eens mag zeggen!