Deze voormiddag afspraak bij de orthopedist. Om 9u15. Goed vroeg in de ochtend, dacht ik zo, dan ben ik een van de eersten en zal ik niet lang moeten wachten.
Na de kinderen afgezet te hebben dronk ik eerst nog een koffie met een andere mama maar brak de koffieklets vroegtijdig af en haastte ik mij om toch maar op tijd op de afspraak te zijn.
9u17 stond ik aan het secretariaat om mij aan te melden. Terwijl ik er naartoe liep passeerde ik de wachtzaal die bomvol zat. ‘Voor een andere dokter?’ hoopte ik bij mijzelf. Nee dus, enfin, niet alleen dus.
Op het moment dat ik mij aanmeldde, waren er al 6 wachtenden voor mij. ‘Hoeveel vertraging heeft de dokter?’ vroeg ik. 45 minuten was het antwoord. Nog voldoende tijd om terug naar huis te gaan en mijn boek te halen.
45 minuten later zat ik terug in de wachtzaal (eerst nog wat dingen onderweg en thuis gedaan), mét boek en begon te lezen tot ik mijn naam hoorde.
En neen, dat was geen paar minuten nadien, dat was nog eens 45minuten later. Anderhalf uur wachten in totaal dus.
Kunnen dokters dat nu echt niet beter inschatten? Want dat is dus in de ochtend. Als ik bij een ochtendafspraak al anderhalfuur moet wachten, hoelang lopen die wachttijden dan niet op tegen de namiddag?
Sorry, maar ik kan daar echt met mijn hoofd niet bij.
Vraag me dat ook al lang af… Ben heel blij als het beperkt is tot een half uurtje, dat is ergens nog aanvaardbaar, maar anderhalf uur… ’s Morgens?!?
San,
Wat was je dan snel aan de beurt na het maken van je afspraak in januari, om nu al te mogen komen. E.e.a. duurt bij mij altijd wel enige weken!
Maar dat heb ik zelf nou ook altijd bij de orthopeed, wachten, wachten, wachten en nog eens wachten. Soms heb/had ik wel eens het idee dat ik gewoon word/was vergeten. Ik kon jou verhaal ook zo geschreven hebben, héééél herkenbaar. E.e.a. is trouwens niet nieuw daar, speelt overigens al jaren hoor ook al in mijn kindertijd. Je was/bent er bijna een gehele ochtend of middag zoet mee. Maar let op, als je er klakkeloos vanuit gaat dat hij/zij uitgelopen is……dan lopen ze ineens op tijd en krijg je de wind van voren dat je te laat bent! Hoe dat nu komt dat ze altijd zo uitlopen, géén idee. Net alsof ze veel te veel patienten plannen in te weinig tijd.
Maar als je eenmaal aan de beurt bent nemen ze wel alle tijd voor je. Schoenen, kousen en broek/rok uit. Vervolgens altijd op blote voeten lopen, op de tenen/hakken staan en lopen (e.e.a. om te zien hoe je je voeten neerzet). Daarna op de steunzolen staan en werden ze gepast aan je voeten. En als je dan ook nog het “ongeluk” had dat de oudjes waren versleten, doorgezakt of te klein waren moest je ook nog eens direct nieuwe laten aanmeten in de naastgelegen aanmeet-/gipskamer, alwaar de orthopedisch-instrumentenamaker zitting hield. Dat is/was altijd wel goed geregeld, “one stop shopping”. Voetjes opmeten d.m.v. metalen plaatjes te passen aan de voeten, (gips)afdrukjes laten maken, gips laten uitharden, voetjes schoonmaken en een afspraak maken voor een week later om de nieuwe steunzooltjes te passen, waarbij je weer een fors bedrag kan aftikken.
Werden jou steunzolen ook direct aangemeten nadat de bij de orthopeed klaar was? Wat een gedoe altijd daar bij die orthopeed. Schoenen, kousen en broek/rok uit. Vervolgens altijd op blote voeten lopen, op de tenen/hakken staan en lopen (e.e.a. om te zien hoe je je voeten neerzet). Daarna op de steunzolen staan en werden ze gepast aan je voeten. En als je dan ook nog het “ongeluk†had dat de oudjes waren versleten, doorgezakt of te klein waren moest je ook nog eens direct nieuwe laten aanmeten in de naastgelegen aanmeet-/gipskamer, alwaar de orthopedisch-instrumentenamaker zitting hield. Dat is/was altijd wel goed geregeld, “one stop shoppingâ€. Voetjes opmeten d.m.v. metalen plaatjes te passen aan de voeten, (gips)afdrukjes laten maken, gips laten uitharden, voetjes schoonmaken en een afspraak maken voor een week later om de nieuwe steunzooltjes te passen, waarbij je weer een fors bedrag kan aftikken.
Hoe ging het bij jou?
Hmmm ja… wel, ik hoor hier nogal dikwijls de andere kant, de eerste patiënt bijvoorbeeld die er in slaagt om te laat toe te komen, waardoor gans de rij opschuift natuurlijk. Of teveel werk, patiënten die dubbel geboekt worden (op hoop dat er mensen niet afkomen, gebeurt héél dikwijls, dus dat valt mee, maar als ze dan eens wel allemaal afkomen zitten ze met de miserie natuurlijk). Of gewoon door consultaties die uitlopen, meer onderzoeken die moeten gebeuren dan voorzien, etc… Maar ’t is vervelend natuurlijk, ‘k word daar zelf ook altijd enorm krekelig van.
San,
Heb je je nieuwe steunzolen al en hoe bevallen ze? De eerste dagen lopen altijd eerst heel vreemd maar dat went eigenlijk al heel snel.
Werden ze bij jou ook direct aangemeten nadat je bij de orthopeed was geweest of moest je daarvoor weer apart de boer op?
De nieuwe steunzolen werden aangemeten bij de consultatie en ik mag ze deze week halen. Ik herinner mij de ervaring nog van vorige keer, dus het zal wel rap wennen.
San,
Zo te lezen in je laatste bericht, zal je de nieuwe steunzooltjes wel in je bezit hebben. Moest je deze keer ook weer zo lang wachten om ze te “mogen” passen, net zoals bij het consult bij de orthopeed en de orthopedisch-instrumentenmaker. En…..hoe bevallen ze? Zeker de eerste dagen erg wennen aan de nieuw gecorrigeerde stand en passen ze goed in je schoenen. Bij mij zijn ze vaak te breed, waarna ze smaller gemaakt dienden te worden. Te brede steunzolen verwoesten je schoenen!
San, heb je ze al en hoe bevallen ze? Zeker de eerste dagen weer erg wennen en nog nieuwe schoenen moeten aanschaffen?