Gisteren was het de vrijgezellendag voor mijn nichtje. Ze trouwt over 3 weken en met de Paasvakantie en alles, bleek uitgerekend de verjaardag van Anna de best uitkomende dag om dat te vieren 🙂
De start heb ik gemist. Er waren nog een paar kinderactiviteiten te doen en uiteraard wou ik toch met Anna haar cadeautje kopen, maar rond 13u30 was ik dan ook ter plaatse.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er een beetje schrik van had. Het nichtje is nog een (einde) twintiger en de fase waarin we zitten in ons leven is dus wel anders. Van vorige uitstappen had ik gehoord van zatte situaties en alhoewel ik overlaatst ook wel nog eens op mijn bek gegaan ben, het zijn de laatste jaren zeer uitzonderlijke situaties geweest.
Maar kijk. Mijn vrees was volkomen ongegrond. Het is een fantastisch leuke dag geworden. We waren allemaal leuk ver-/gekleed, de vrijgezel nog het allerleukst. Er werd matig gedronken maar ongelooflijk veel gekletst, gedanst en onnozel gedaan. We hebben vrouwen én mannen uit de kleren zien gaan zonder dat het vulgair werd en we hebben veel gelachen en ons ongelooflijk goed geamuseerd. Dat de nichtjes toffe meiden zijn, dat wist ik natuurlijk al langer, maar ze hebben een zeer leuke vriendinnengroep, dus dat maakte alles extra leuk.
‘t Is niet afgrijselijk laat geworden en dat komt wel een beetje door de ouderdom, maar eigenlijk vooral door het feit dat er kinderen zijn: hoe goed je je ook amuseert, het blijft in je achterhoofd zitten dat er de dag nadien kinderen zijn die niet uitslapen tot ‘s middags.
Ik kijk al ongelooflijk uit naar de trouw.
Bij mij is het ook dikwijls dat, als ik er weinig zin in heb, het net het tofste wordt; en jammer genoeg ook omgekeerd, als je er heel veel zin in hebt, dat het dan tegenvalt…