Een rustige dag vandaag.
In de voormiddag naar de tandarts met de kinderen. Mijn controle gaf geen problemen. Anna ging voor de eerste keer in de tandartsstoel en deed dat heel flink. Drie van de vier hebben perfecte tanden, maar Louis had weer eens twee gaatjes die dus moesten geplombeerd worden. We hadden gehoopt dat zijn ‘slechte’ tanden zich zouden beperken tot zijn melktanden, maar één van de gaatjes was in een definitieve tand, dus dat was een beetje een domper.
Daarna gepasseerd bij de Jeugddienst om de kinderen in te schrijven voor de namiddagactiviteit van de grabbelpas, een boterhammetje gegeten en de kinderen afgezet voor hun activiteit.
Twee rustige uurtjes helemaal voor mij en dus tijd om administratie te doen: ziektebriefjes binnendoen, werkloosheid in orde brengen, rekeningen betalen, … Er zijn leukere dingen, maar als er geen kinderen zijn jaag ik mij daar tenminste niet zo erg in op.
En dan was het alweer tijd om de kinderen te halen. Op het gemak naar huis, avondeten gemaakt, gegeten en los van elkaar zijn de kinderen dan één voor één beginnen kleuren.
Zo zalig rustig. Allez, relatief toch. Er was geen geruzie, alleen over en weer gepraat over de tekeningen zelf, en dat op zich is eigenlijk al rust.
Er zijn van die dagen die mogen blijven duren.
Een gedachte over “Rust”