Vandaag voetbaltraining, zoals elke woensdag.
De jongens waren aan het oefenen op passen geven aan elkaar. Een matchke, 3 tegen 3.
En toen ging N. onderuit om de bal weg te schoppen terwijl K. er recht op afging en niet meer kon stoppen. Hij maakte een tuimeling over N. om op de grond te blijven liggen en luid wenend zijn arm vast te houden. De training was afgelopen. De ambulance werd gebeld, want het zag er niet goed uit.
Mijn hart miste een paar slagen, want voor hetzelfde geld was het Jan geweest. Het zijn risico’s waarvan dat ge weet dat ze bestaan, maar waar ge toch liever niet mee geconfronteerd wordt, toch niet nu al, toch niet nu ze pas 6 jaar zijn.