‘k Was het eventjes beu: constant de TV of één of ander computerspel. Niet dat ze de hele vakantie nog niet anders gedaan hebben, maar toch meer dan anders en het begon op mijn zenuwen te werken.
Dus heb ik ze alle vier, redelijk tegen hun zin (vooral dan bij Louis en Jan), meegesleurd naar het centrum: tijd om nog wat cadeautjes in te slaan. Ik moest voor den anderen nog zijn cadeautjes halen, dus het werd hoogtijd. Gelukkig dat ik wist wat ik moest hebben zodat we heel doelgericht konden winkelen.
Maar daarnaast wou ik nog een paar kleine cadeautjes voor de rest van de familie en ik had ook een idee waar ik die kon vinden. Het werd dus een lange wandeling, maar met de nodige versnaperingen langs de weg.
We hebben alles gevonden wat we wilden hebben en nog een paar dingen die gewoon leuk en/of grappig waren. We hebben een beetje veel lichaamsbeweging gehad en wat (on)verse (stads)lucht gesnoven en uiteindelijk hebben we vooral veel plezier gehad met te babbelen en te snuisteren. Zelfs de jongens waren vergeten dat ze absoluut niet mee wilden gaan.
Nu zijn we volledig klaar voor morgen: het nieuwe jaar mag afkomen.