Gisteren, vandaag en morgen is het Lichtfestival in Gent: 20 kunstenaars doen iets met licht op 20 plaatsen. En eigenlijk zijn er meer plaatsen, want er is ‘het parcours’ en er is het ‘off road parcours’.
Vanavond zijn wij geweest. Eerst de kinderen (en mijzelf) voorzien van de nodige laagjes, want het ging koud zijn. Toen ik Jan naar zijn voetbaltraining bracht kreeg ik er al een voorsmaakje van. Dus iedereen broekkousen, dikke broek én warme kousen. Een laagje of drie bovenaan, met een dikke trui om te eindigen, sjaals, mutsen, dikke jassen … en we konden vertrekken. Het was 19.15u. We haalden vriendje J. af en trokken richting centrum. Toen waren ze met 5 (kinderen).
We gingen uiteraard eerst naar het startpunt en zagen er een prachtig spektakel op de Korenmarkt op het oude post gebouw. Mijn vriendin telefoneerde of ik het zag zitten haar twee jongste al mee te nemen (zij ging later volgen). Toen waren er al 7.
Daarna ging het richting Veldstraat en in het begin van de Veldstraat begon Anna al te neuten: dat ze pijn had aan haar benen en voeten. Lap! dacht ik, dit komt niet goed. ‘Gelukkig’ wist ik dat Michel er ook niet zo’n zin in had, dus was hij bereid met Anna vroegtijdig naar huis te keren. Toen waren er nog 6.
Gestopt om de lichtbloemen te zien in D’Haene Steenhuyze en daarna ging het richting oud gerechtsgebouw, waar mijn vriendin ons vervoegde, samen met haar twee andere kinderen en haar ouders. Toen waren er weer 8 (kinderen en 4 volwassenen).
We hebben iets minder dan de helft van het parcours gedaan, zijn 20min gestopt om iets te drinken, maar waren ondertussen toch al zo’n 3 uur op baan. Wij hadden geen koud (zie mijn voorzieningen om ons goed in te duffelen), maar mijn vriendin was minder voorzienig geweest: zij en haar kinderen waren door en door koud.
Ondertussen was het toch al 22.00u en besloten we er een punt achter te zetten. Niet alleen hadden zij koud, wij allemaal voelden de tocht meer dan in onze benen en voeten. Maar man, man, man, het is het waard. Heel schoon gedaan, al hebben we nog maar de helft gezien. We splitsten ons op op de Groentenmarkt richting onze respectievelijke huizen en toen waren er nog 4. Voor we thuis kwamen zetten we vriendje J. ook bij zijn huis af en toen waren er nog 3.
Gelukkig is het morgen nog. Als Jan en Anna in bed zitten, ga ik de rest van het parcours doen want ik wil ze allemaal wel zien. Zelie wil ook nog de rest zien, maar zij heeft afgesproken met haar vriendin om samen te gaan. Als Louis met mij mee wil, dan mag hij gerust, maar ik heb zo mijn twijfels.
Maar eerst mijn benen de nodige rust gunnen, of ze zullen mij morgen nergens heen brengen.