Deze ochtend stond Anna aan ons bed: enge droom, dus kroop ze bij ons in bed. Ik had niet op het uurwerk gekeken om te zien hoe laat het was, maar meestal is dat zo midden in de nacht en dan kunnen we allemaal nog eens goed doorslapen.
Maar na een paar minuten ‘hoestte’ Anna. Niet zo’n normale hoest, maar zo één die op wurgen gelijkt, en mijn euro viel direct: dat wordt overgeven. In zeven haasten dat kind uit bed gehaald en naar de badkamer meegenomen en net toen ze in de badkamer stond begon ze over te geven. Oef! dus, want in de badkamer ligt vinyl en dat kunt ge tenminste goed kuisen.
Ondertussen keek ik op mijn uurwerk en ‘gelukkig’ was het al 6.15u, dus van slapen ging sowieso niet veel meer in huis gekomen zijn. Anna hing ondertussen over het toilet de rest van haar maaginhoud te legen terwijl ik er bij stond en afwachtte. Daarna wou ze wat water drinken, en dus gaf ik haar een minieme hoeveelheid. Terwijl ze nog lag te bekomen en ik op zoek was naar iets voor haar maag, draaide ze zich plots weer om en hing boven het toilet hangen: het water kwam er ook weer uit.
Niet goed dus. Een buikvirus. Ik moest absoluut op het werk zijn om nog iets af te werken voor het weekend (wegens niet werken op vrijdag is donderdag dus mijn laatste dag) en gelukkig kon Michel thuisblijven.
Enfin, bleek uiteindelijk dat hij sowieso niet ging werken want ook hij voelde zich niet goed in dezelfde streken. Twee zieke dochters en een zieke vent, het is me wat.
Achteraf gehoord dat het virus zich verplaatst heeft en dat Anna overgegaan is van overgeven naar diaree … in haar broek … tot twee keer toe. Ik heb alles wel gewassen, maar den anderen mocht de honeurs waarnemen en haar telkens wassen en verversen. Lastig als ge zelf ook niet goed zijt.
Morgen ben ik een hele dag thuis, dus zal het opruimen voor mij zijn.