Op 26 december 2004 was er een enorme ramp met een tsunami in de Indische Oceaan. Vrienden van mij waren toen in Thailand op huwelijksreis en het duurde bijna een week vooraleer we wisten of ze nog leefden of niet. Ze hadden geluk gehad: het hotel waar ze de dag voordien nog in gelogeerd waren was zo goed als volledig vernield, maar ze zaten de dag zelf hoger en dus veilig.
Vanavond horen we op het nieuws van 19.00u dat de storm op Pukkelpop hevig huis heeft gehouden. We zagen de beelden en die beloofden niet veel goeds. En ja, ook nu hebben we vrienden op de plaats.
Communicatie in het binnenland werkt gelukkig rapper dan communicatie met het buitenland en in plaats van een week te moeten wachten op nieuws, kreeg ik vanavond onmiddellijk antwoord op mijn sms. Om 19.04u kwam reeds het bericht ‘Wij zijn OK’. Een geluk, want het nieuws werd alsmaar erger en zo moest ik mij toch al een graadje minder ongerust maken.
Ondertussen zijn er al 2 doden. Hopelijk stopt het daarbij.
Over communicatie: de mensheid is pas bezig. Als je merkt wat er jaarlijks vernieuwd aan communicatie en de mogelijkheden, word je duizelig. Doe bij deze evolutie nog is tien, twintig jaar erbij. Communicatie zal steeds belangrijker worden. Jammer dat de gebruikers niet op dezelfde snelheid evolueren dan de communicatie.