Een dagje vrij kunnen nemen vandaag, op de eerste schooldag, en de shifts werden gesplitst. Zelie vertrok met papa. Niet omdat papa haar absoluut moest vergezellen. Wel omdat de boeken nog afgehaald moesten worden en terug naar huis moesten komen.
De drie anderen met mij mee. Eerst samen met Anna naar haar klas zoeken (ze zit bij juf Hilde). Ze was heel beschaamd en wou mijn hand niet loslaten tot ze plots haar vriendinnetjes zag en verdween. Toen kon ik kijken hoe het met de jongens zat. Jan passeerde net en dus ging ik met hem kijken in welke klas hij zat (bij meester Paul) en ondertussen was Louis al op eigen houtje naar zijn klas gaan kijken. Eens Jan gesettled was ging ik dus maar naar Louis kijken en dat was maar net op tijd want de bel ging net toen ik toekwam (hij zit bij dezelfde meester als Zelie 2 jaar geleden, meester Dirk).
De rest van de dag heb ik fijn gerelaxed: koffie gedronken met de vriendinnen, gelunched bij één ervan, dan boodschappen gedaan en het avondeten voorbereid want eens er vier kinderen thuis zouden komen zouden er dingen met papier en schaar en lijm te doen zijn en weinig tijd om te relaxen of uitgebreid te koken.
Om vier uur de kinderen afgehaald (Zelie uiteraard niet: die is nu groot genoeg om alleen naar huis te komen, wat dacht je) en ze waren alle drie zeer content met hun klas en hun leerkrachten. Oef! Zelie is iets minder enthousiast over klas en leerkrachten naar huis gekomen, maar toch ook niet negatief, dus dat zal zichzelf ook wel uitwijzen.
En ik heb gelijk gekregen wat betreft die drukke avond: in het totaal werden er 33 boeken door mij gekaft en ook een heel pak door Zelie zelf (note to self: tijd om Louis te leren kaften). Morgen komt nog een deel, vrees ik, dus we zijn er nog niet vanaf, maar het grootste deel is achter de rug.
Ikzelf heb nog wat uitstel van executie gekregen: ik had een bericht gelezen dat de lessen aanvingen op 1 september, maar vandaag kreeg ik dan een mail dat de lessen pas aanvangen op 5 september, dus heb ik morgen nog lekker een dagje vrij, joepie. Ik ga daar dus nog even van genieten, zo van mijn laatste vrije vrijdag voor een paar maanden.