Je kon het her en der al lezen op het interweb. De maand oktober is alweer begonnen en dat is traditioneel ook de maand waarin kanker in het spotlicht wordt gezet. Meer specifiek borstkanker.
Over bepaalde vragen moet je geen twee keer nadenken. De vraag van het reclamebureau om hierover te schrijven was er zo een. Dat ik er iets voor zou krijgen, dat hoeft zelfs niet, want ook ik ben reeds geraakt.
Borstkanker: mijn tante (overleden na een veel te lange en pijnlijke strijd), mijn veel te jonge buurvrouw met twee heel kleine kinderen (kinderen die hun mama nooit echt hebben gekend), mijn schoonmoeder (één van de – gelukkig – ‘gelukkigen’ die het wel hebben gehaald). Kanker: mijn grootmoeder (verloren), mijn schoonvader (verloren), het dochtertje van een vriendin (overwonnen), een voormalige klasgenote (overwonnen), … Er zijn gelukkig nog die positieve verhalen ook … Het feit dat ik de mensen die ik ken die geraakt zijn nog kan tellen op twee handen is toch niet positief. Elke persoon is er één teveel. Elk onderzoek om te proberen een remedie te vinden is er nog één te weinig.
Dus zal ik het geld dat ik hiervoor krijgen integraal overmaken aan ‘mijn’ steunteam, team ‘San’ San’s weblog (nu nog maar een schamele 5 euro, maar dat zal vermeerderen, ook dankzij jullie).
Steun mee aub op ikbengeraakt.be.
mooi!